Axel Vervoordt
Te midden van een bosrijk gebied, ongeveer 10 kilometer van Antwerpen, ligt het monumentale 18e eeuwse kasteel van ’s-Gravenwezel. Het slot wordt bewoond door een van ‘s werelds bekendste antiquairs en kunstverzamelaars, Axel Vervoordt en zijn vrouw May.
Uit de verhalen maak ik op dat Axel Vervoordt liever geen interieurontwerper wil worden genoemd. Hij is immers meer dan dat. De manier waarop hij kunst, antiek, interieur, architectuur en cultuur samenbrengt is waanzinnig.
Twee maal per jaar stelt Axel Vervoordt Het Kasteel een aantal dagen open voor publiek. De bezoekers proeven een sfeer die met geen pen te beschrijven is. Het interieur is overweldigend en rijkelijk. Dit, samen met de prachtige omgeving, maakt het net een sprookje. Tijdens de “opendeurdagen” knappert zowel in het kasteel als in de bijgebouwen het haardvuur. In de oude orangerie ruikt het naar limoenen en staat het vol met prachtige exotische planten. De ramen zijn er zo groot, dat, zelfs op een mooie winterdag, je je buiten waant. In de “grote concertzaal” staat een enorme lange tafel, prachtig in winterse sferen aangekleed. De gasten kunnen er even teruggaan in de tijd.
Axel is thuis als wij door zijn huis rondlopen. Hij zit rustig achter zijn bureau te werken en glimlacht vriendelijk naar zijn bezoekers. Alles klopt gewoon in dit huis. Ook zijn kantoor dat volhangt met familieportretten en foto’s van kinderen en kleinkinderen. Ook de foto’s van Willem-Alexander en Maxima en het Belgische koningshuis ontbreken hier niet.
Zijn kunstcollectie is fenomenaal. Moderne kunst, archeologische objecten, klassieke schilderijen, maar ook meubelontwerpen uit de jaren zestig.
De reden voor een bezoek aan ’s-Gravenwezel is voor mij om inspiratie op te doen. Een man als Axel inspireert mij. Hij laat duidelijk in zijn ontwerpen zien dat hij veel reist. In zijn nieuwste boek “In het spoor van Wabi”, laat hij zien dat de meest simpele dingen in hun natuurlijke staat schoonheid hebben.
In zijn werk, waarin kunst een belangrijke rol speelt, creëert hij een harmonie tussen oost en west, tussen volledig en leegte en tussen oud en nieuw. Hij wil de lezers laten zien hoe een rustige en vredige ruimte ontstaat, waarin de schoonheid zuiver is in haar puurste vorm. Dit zie je ook terug in een ruimte in het Kasteel. Lage banken, gemaakt op een houten verhoging, alles in sombere tinten. Je waant je meteen in het verre oosten. Je ziet dat hij is geïnspireerd door Japan. Niet door de drukke stad Tokyo, maar door de natuur.
In het voorjaar zijn er weer “opendeurdagen” en ik kan niet wachten om te zien hoe het dan is ingericht. Elk jaar presenteert hij weer een nieuw interieurs, nieuwe stijlen, nieuwe inspiraties.
Ben je nieuwsgierig geworden en wil je ook eens gaan kijken? Ga dan naar zijn website voor meer informatie.
0 reacties